Vorig jaar heb ik de stap genomen om voor mijzelf te gaan beginnen. Binnen een maand stond alles: naam, logo, website, visitekaartjes, ingeschreven bij de KVK en mijn allereerste blog bijdrage.
Het coachen van jongeren is echt fantastisch, maar ik had niet verwacht dat ik ook zoveel plezier zou hebben aan al het andere eromheen. Het voelt een beetje als een snoepwinkel die ik mag vullen met al mijn favoriete smaken. Het leuke is dat ik ook nog nieuwe smaken kan uitproberen; zakelijk tekenen, Rots en Water, creatief schrijven… super leuk! En ja, ik weet dat te veel snoep niet goed voor je is, maar wat kan je doen als het – meestal – zo goed smaakt? Wat vaker langs de tandarts gaan natuurlijk! En al het snoep dat me niet bevalt stuur ik gewoon weer terug. Dus vrolijk snoepend ga ik door met het schrijven van blogs, het ontwerpen van formats, samenstellen van een trainingsoutfit, schrijven van trainingen, precies zoals ik het wil. Ik was vergeten hoeveel lol ik haal uit het creëren van dingen, hoeveel energie het geeft.
Het (her)vinden van de lol in wat je doet en het ontdekken van krachten en talenten spelen een grote rol in mijn manier van werken. Of om in de snoepsferen te blijven: helpen bij het uitzoeken van de lekkerste smaken.
Aan plannen en ideeën heb ik voorlopig geen tekort. Ik heb mooie kansen gekregen en er komen er ook nog genoeg aan, maar nu is het eerst tijd voor vakantie. En wat het snoep betreft: alleen een extra grote zak van de Jamin.
Reactie plaatsen
Reacties