In een podcastserie die ik volg werd een aantal keer gesproken over de serie Watchmen. Ik merkte dat ik er steeds nieuwsgieriger naar werd, dus ben ik er eens goed voor gaan zitten. De serie is gebaseerd op een comic die zich afspeelt in een alternatieve werkelijkheid in de Verenigde Staten. Om niet herkend te worden dragen de personages een masker. In de slotaflevering zegt een van de personages tegen de ander: ‘Achter een masker kan je niet helen, wonden hebben lucht nodig.’
De dagen erna moest ik nog regelmatig aan die uitspraak denken. Wat zijn mijn maskers?, wat is het nut van deze maskers?, wanneer draag ik ze en heb ik een favoriete masker? Het masker van de lach, het masker van alles-gaat-goed en het masker van is-geen-probleem-ik-doe-het-wel, zijn well worn door mijzelf zullen we maar zeggen.
Jezelf zijn en een masker dragen
Je hoort steeds vaker dat het belangrijk is dat je jezelf bent, authentiek. Hoe zit het dan met een masker? Als je deze draagt is je eigen gezicht bedekt met iets dat mooier, sterker, vrolijker, bozer of onverschilliger is dan jij je op dat moment voelt. Ben je pas jezelf als je helemaal geen masker meer (nodig) hebt? Kan een masker soms ook helpen in het aangeven van bijvoorbeeld grenzen? Deel je je lief en leed met een vage kennis op straat die vraagt hoe het met je gaat? Of kies je er bewust voor om te zeggen dat het wel goed gaat en deel je je ware gevoelens met degene die dicht bij je staan, zoals je vrienden, familie of je partner. Ga je hard tegen je werkgever of docent in als hij of zij iets onredelijks van je eist of ga je in gesprek en draag je argumenten aan op een rustige manier in plaats van de irritatie of boosheid te tonen die je eigenlijk voelt?
Draag jij het masker of draagt het masker jou?
Ik denk dat het af en toe opzetten van een masker geen groot probleem is, zolang je het steeds af kan zetten en het niet permanent draagt om je echte gevoel te verbergen. Het is niet de bedoeling dat het masker jóu draagt, jíj draagt het masker. Jij bepaalt wanneer je het opzet om jezelf op dat moment bijvoorbeeld even te beschermen of een grens aan te geven. Je bepaalt ook wanneer je het weer afzet om het gevoel dat onder het masker zit ruimte te geven om het beter te leren kennen en te laten helen. Het (na lange tijd) afzetten van een masker kan heel spannend zijn. Er kunnen gevoelens boven komen die je eigenlijk helemaal niet wilt voelen, zoals verdriet, angst, woede of machteloosheid. Het masker voelt veilig, vertrouwt, je ervaart controle en dat valt allemaal weg bij het afzetten. Mocht je dit ervaren dan is het belangrijk dat je erover praat met iemand die jij vertrouwt. Dit kan een vriend(in), een mentor, je ouders, je dagboek of een professional zijn. Door het te delen met anderen zal je merken dat het afzetten minder spannend wordt en dat de gevoelens achter het masker net zo goed een deel van jou zijn.
Reactie plaatsen
Reacties