Misschien herken je dit wel; je wilt iets graag, je weet dat je het kan, maar hoe harder je je best doet hoe slechter het gaat. Voor mij was dat het behalen van mijn rijbewijs.
Op mijn 18e verjaardag was het eindelijk zover; mijn eerste autorijles, weer wat dichterbij vrijheid. Niemand zou mij meer hoeven brengen, geen bus vertragingen meer, ik kon gaan en staan waar ik maar wilde. Ondanks dat het hartje winter was kroop ik met klotsende oksels het stuur en raakte mijn neus nog net niet de voorruit. Toen de nieuwigheid eraf was nam het klotsen af, raakte mijn rug de rugleuning, het rijden ging prima, het was zelfs leuk! Totdat de dag kwam dat ik moest afrijden. Ineens voelde ik me weer zoals tijdens mijn eerste rijles, sloeg compleet dicht en je raadt het al: ik zakte.
Iets waar ik al lang naar uitkeek, zin in had om te gaan doen werd iets waar ik hartkloppingen van kreeg en helemaal niet leuk meer was. Ik kon toch rijden? Waarom lukte het dan niet? Ik voerde de druk steeds meer op, maar het enige dat het me opleverde was frustratie. Busvertragingen en gebracht worden door anderen klonken ineens niet meer zo slecht.
Mijn valkuil was dat ik te hard mijn best ging doen, alles moest perfect zijn en dat werkte niet echt. Gelukkig is er ook goed nieuws: een valkuil vertelt je ook waar je goed in bent, wat je kwaliteiten zijn. Een valkuil is eigenlijk niets meer dan een overkill van een van je kwaliteiten. Daarnaast vertelt je valkuil je ook wat je uitdaging is, dat is namelijk precies het tegenovergestelde. In het geval van perfectionisme is de uitdaging goed is goed genoeg en de kwaliteit zorgvuldigheid. Om het helemaal af te maken vertelt je uitdaging je ook nog eens een keer waar je allergie ligt: dat is namelijk te veel van je uitdaging. Dus in het geval van goed is goed genoeg is de allergie/irritatie: gemakzucht, gepruts. En dat is weer het tegenovergestelde van je kwaliteit: zorgvuldigheid. Heb je hem nog? (Zo niet, scroll dan snel naar beneden en bekijk dan de tool die Daniel Ofman hiervoor bedacht heeft: de kernkwadrant.)
Mocht je dus ooit de vraag krijgen wat je uitdaging, kwaliteit of kwaliteit is, denk dan aan al die irritante figuren om je heen in de klas, op het werk, in de winkel of tijdens het sporten en je hebt je antwoord. Blijken irritante figuren toch nog een functie te hebben :)
Wil je er meer over weten? Google dan eens Daniel Ofman. Hij heeft de bovenstaande theorie ontwikkeld en hier meerdere boeken over geschreven. Die helpt je dus niet alleen bij het zichtbaar maken van je kwaliteiten en valkuilen, maar laat je ook zien waar je uitdagingen en je allergieën liggen.
Reactie plaatsen
Reacties